Zacznijmy z prostym przykładem, wypisującym cokolwiek na konsolę. Utwórz plik luarc
w katalogu konfiguracyjnym Ansel (na ogół jest to $HOME/.config/Ansel/
) i dodaj w nim następującą linię:
1print("Hello World!")
Uruchom Ansel, a na konsoli pojawi się zdanie “Witaj, świecie!
” Na razie szału nie ma, ale spokojnie, zaraz się rozkręci…
Do tego miejsca w skrypcie nie ma nic charakterystycznego dla Ansel. Chcąc wypisać łańcuch, wykorzystaliśmy po prostu standardową funkcję print. Działa, ale stać nas na więcej. Dla dostępu do API potrzebujemy wywołać require
i zapisać zwrócony obiekt do zmiennej. Po wykonaniu tego zyskujesz dostęp do API Ansel jako składowych zwróconego obiektu. Całość udokumentowana jest w podręczniku Lua API.
Uruchamiamy skrypt… i nic się nie dzieje. Funkcja Ansel.print_error
działa jak print
, ale drukuje komunikaty tylko wtedy, kiedy uruchomiłeś śledzenie lua, uruchamiając Ansel sekwencją “Ansel -d lua
” z linii poleceń. Jest to zalecana metoda debugowania w skrypcie lua.